Anna Polony

Urodzona w 1939 roku. Absolwentka Wydziału Aktorskiego i Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. W 1973 została jej pedagogiem, a w latach 1999-2005 była jej prorektorem. W 1990  roku otrzymała tytuł profesora nauk o sztukach pięknych. Była członkiem Prezydium Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Języka Polskiego.

W latach 1960-1964 była aktorką Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Od 1964 roku do 2014 roku była aktorką Starego Teatru w Krakowie, gdzie grała w spektaklach, które reżyserowali m.in.: Konrad Swinarski (Nie-Boska komedia Z. Krasińskiego, Woyzeck G. Büchnera, Pokojówki J. Geneta, Klątwa S. Wyspiańskiego), Jerzy Grzegorzewski (Wesele S. Wyspiańskiego, Dziesięć portretów z czajką w tle wg A. Czechowa), Jerzy Jarocki (Sen o bezgrzesznej wg S. Żeromskiego, Rewizor M. Gogola), Zygmunt Hübner (Poskromienie złośnicy W. Szekspira), Andrzej Wajda (Z biegiem lat, z biegiem dni..., Tragiczna historia Hamleta księcia Danii W. Szekspira), Krystian Lupa (Lunatycy H. Brocha), Kazimierz Kutz (Damy i huzary A. Fredry), Grzegorz Jarzyna (Iwona, księżniczka Burgunda W. Gombrowicza). 

Jest laureatką licznych nagród w dziedzinie teatru, między innymi Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1986/1987, za rolę Maman Liedermeyer w spektaklu Wiosna Narodów w Cichym Zakątku Adolfa Nowaczyńskiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, Złotej Maski (2002) za rolę Pani Orgonowej w Damach i huzarach Aleksandra Fredry, Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” za rolę w filmie Rewers (2009) oraz Nagrody Gustaw przyznanej przez Związek Artystów Scen Polskich (2015). W 2007 roku otrzymała Złoty Laur za Mistrzostwo w Sztuce.
W Teatrze Słowackiego gra w spektaklu Arszenik i stare koronki Josepha Kesselringa w reż. Krzysztofa Babickiego (2014).